De geest is uit de fles

De dag dat die vliegtuigen zich in de torens boorden, overheerste bij ons allemaal slechts één gevoel: zoals vroeger zal het nooit meer zijn. Niet alleen de Twin Towers klapten met een oorverdovend gedruis in elkaar, maar ook onze illusies van ongenaakbaarheid en veiligheid, hier in onze westerse steden.

Sindsdien: Casablanca, Bali, Madrid, Londen en Sharm-al-Sheikh. Hebben we die laffe aanslagen over onszelf afgeroepen ? José Luis Zapatero vond alvast van wel, en trok de Spaanse troepen onmiddellijk uit Irak terug. En Ken Livingstone, burgemeester van Londen, gaf blijk van véél politieke moed door het oorlogszuchtige beleid van Blair mee verantwoordelijk te stellen voor het bloedvergieten in de Underground.

Intussen staan de zenuwen in Londen gespannen als een veer, zeker na die tweede golf van aanslagen die gelukkig met een sisser afliep. Het eerste onschuldige slachtoffer van de psychose is al gevallen: eergisteren werd een jonge Braziliaan, die zich in de Londense metro iets té verdacht gedroeg, zonder pardon neergekogeld. Collateral damage at home. En niet alleen in Londen maar ook in andere West-Europese landen gaan stemmen op om drastische veiligheidsmaatregelen te nemen (lees ook: persoonlijke vrijheden in te perken) en moslimintegristen uit te wijzen.

Of het allemaal zoden aan de dijk zal zetten ? Bitter weinig. Het is zoals een sprinkhanenplaag met een schepnetje te lijf gaan. De geest is uit de fles, en zelfs Aladin krijgt hem er met geen geweld meer in. Las onlangs een boeiend interview met een gerenommeerd islamkenner (zijn naam doet er even niet toe), en welke weinig geruststellende woorden sprak die man onder meer ? Ik vat samen: stel dat de Palestijnen en Israëli’s elkaar morgen snikkend om de hals vallen en voortaan vreedzaam in een modelstaat coëxisteren, stel dat Irak overmorgen een verdraagzame democratie is zonder buitenlandse troepen, stel dat Afghanistan volgende week als een perfecte lekenstaat ontwaakt, stel dat we die allochtone hangjongeren in onze steden tegen volgende maand allemaal aan een job, een lief èn een huis hebben geholpen, zijn alle problemen dan van de baan, zoals zovelen halsstarrig blijven beweren ? Ze dwalen, die naïeve zielen: zolang godsdienstwaanzin blijft bestaan, aan welke kant ook, is het einde van de geweldspiraal nog niet in zicht. Als voorbeeld verwees de eminente islamkenner naar Saoudi-Arabië en die andere golfstaatjes, waar ze in olie en geld zwelgen maar desondanks bij een middeleeuwse interpretatie van de Koran blijven zweren. Waar kwam Osama Bin Laden weer vandaan ? En is (was) ie misschien een typevoorbeeld van een arme, verschopte, vernederde en gediscrimineerde allochtoon ? Welaan dan. En als voorbeeld verwijs ik naar die weirdo in het Amerikaanse congres die vorige week voorstelde om een atoombom op Mekka te droppen wanneer die kamelendrijvers zich niet koest zouden houden. Komaan zeg.

Intussen zijn ook Nederland, Italië en Denemarken als potentieel doelwit genoemd. En België ? Het is een illusie te denken dat Brussel, hoofdstad van EU en NAVO, géén potentieel doelwit zou zijn. Geen enkele plek op aarde is nog veilig, nu de Jihadstrijders een nieuwe en machtige bondgenoot hebben ontdekt. De moderne technologie. Goedkope vliegreizen, het Internet als propagandabuis en mobiele telefoontjes als ontstekingsmiddel. Zullen we die dan ook maar in één moeite verbieden, mijnheer Claes ?

Hoe kwalijk het ook zij, in voorheen weldenkende bevolkingslagen groeit het wantrouwen tegenover andere etnieën en religiën. De onderstaande foto, die ik bij de BBC heb weggeplukt, vat het voor mij perfect samen. Gone is the English Bobby, friendly, smiling and unarmed !