Boerkaboete
Quizvraagje: welke stad hoort niet in het rijtje thuis ?
Madrid – Parijs – Brussel – Londen - Casablanca – Maaseik – Amsterdam.
U zit er allemaal glad naast. Het is Londen, de enige plek die (nog) niet gelieerd is aan de GICM (Groupement Islamiste Combattant Marocain), betrokken bij de bloedige aanslagen in Madrid en Casablanca en bij de moord op Theo Van Gogh. Dit explosieve clubje beschikte bovendien over safe houses in Parijs, Brussel en … Maaseik.
Maaseik ! Dat ingedommelde stadje aan de Maasoever, bekend om zijn knapkoeken en perenvlaai ! De claim dat hier ooit de wereldberoemde schilders Hubert en Jan Van Eyck het licht zagen, kon echter nooit hard worden gemaakt. Wat wél onwrikbaar vaststaat, is hun standbeeld, daar op het gezellige stadspleintje ! Voor het overige, nooit keet of ophef in Maaseik. Of het moet van 1 augustus 1993 geleden zijn, de dag na het overlijden van Koning Boudewijn. Die dag was er in Maaseik een optreden gepland van Gert en Samson, en iedereen nam voetstoots aan dat het gebeuren – uit piëteit – zou worden afgelast. Gert Verhulst, tevens prominent protagonist in het hedendaagse sprookje De Geldwolf en de Drie Grietjes, wilde die dag echter van geen wijken weten. Met het goedkope excuus dat “Boudewijn nooit zou hebben gewild dat al die lieve kindertjes vandaag zo ongelukkig zouden zijn”. Niks verzonnen: ik was erbij, op die zonnige dag, samen met mijn kroost, en ik had bovendien nog de pech om pardoes op een wesp te gaan zitten. Stekende herinneringen blijven nu eenmaal langer bij.
Soit. Nu mag Maaseik ook nog het vaderschap van een neologisme opeisen. Boerkaboete. 125 euro. Vorige week voor het eerst uitgeschreven in het pittoreske Maasstadje. Burgemeester Creemers: “Stond me daar toch een oud vrouwtje af te rekenen bij de bakker, en toen ze zich nietsvermoedend omdraaide, kwam ze oog in oog (sic) te staan met een zwartgesluierd gelaat. Het mens kreeg haast een beroerte. Kijk, dat soort onveiligheidsgevoel kunnen we hier best missen.”
Brave, bezorgde borst van een burgervader. Achteraf is gebleken dat de gesluierde moslima ook banden met de GICM heeft maar helaas onvermogend is. Haar boete zal dan ook door de sociale bijstand worden vooruitbetaald. Extreemrechts heeft hierover al flink wat kabaal gemaakt, en zal uit dit gebeuren ongetwijfeld electoraal garen spinnen. Nu zou ik gaarne willen vernemen: hoeveel boetes van onvermogende autochtonen worden er jaarlijks door de overheid vooruitbetaald ? Kwestie van wat zinnig tegengas te kunnen geven. Maar toch. Na lezing van het bovenstaande bekruipt je wel eens het vermoeden dat de gebroeders Van Eyck surrealisten avant la lettre waren …
Madrid – Parijs – Brussel – Londen - Casablanca – Maaseik – Amsterdam.
U zit er allemaal glad naast. Het is Londen, de enige plek die (nog) niet gelieerd is aan de GICM (Groupement Islamiste Combattant Marocain), betrokken bij de bloedige aanslagen in Madrid en Casablanca en bij de moord op Theo Van Gogh. Dit explosieve clubje beschikte bovendien over safe houses in Parijs, Brussel en … Maaseik.
Maaseik ! Dat ingedommelde stadje aan de Maasoever, bekend om zijn knapkoeken en perenvlaai ! De claim dat hier ooit de wereldberoemde schilders Hubert en Jan Van Eyck het licht zagen, kon echter nooit hard worden gemaakt. Wat wél onwrikbaar vaststaat, is hun standbeeld, daar op het gezellige stadspleintje ! Voor het overige, nooit keet of ophef in Maaseik. Of het moet van 1 augustus 1993 geleden zijn, de dag na het overlijden van Koning Boudewijn. Die dag was er in Maaseik een optreden gepland van Gert en Samson, en iedereen nam voetstoots aan dat het gebeuren – uit piëteit – zou worden afgelast. Gert Verhulst, tevens prominent protagonist in het hedendaagse sprookje De Geldwolf en de Drie Grietjes, wilde die dag echter van geen wijken weten. Met het goedkope excuus dat “Boudewijn nooit zou hebben gewild dat al die lieve kindertjes vandaag zo ongelukkig zouden zijn”. Niks verzonnen: ik was erbij, op die zonnige dag, samen met mijn kroost, en ik had bovendien nog de pech om pardoes op een wesp te gaan zitten. Stekende herinneringen blijven nu eenmaal langer bij.
Soit. Nu mag Maaseik ook nog het vaderschap van een neologisme opeisen. Boerkaboete. 125 euro. Vorige week voor het eerst uitgeschreven in het pittoreske Maasstadje. Burgemeester Creemers: “Stond me daar toch een oud vrouwtje af te rekenen bij de bakker, en toen ze zich nietsvermoedend omdraaide, kwam ze oog in oog (sic) te staan met een zwartgesluierd gelaat. Het mens kreeg haast een beroerte. Kijk, dat soort onveiligheidsgevoel kunnen we hier best missen.”
Brave, bezorgde borst van een burgervader. Achteraf is gebleken dat de gesluierde moslima ook banden met de GICM heeft maar helaas onvermogend is. Haar boete zal dan ook door de sociale bijstand worden vooruitbetaald. Extreemrechts heeft hierover al flink wat kabaal gemaakt, en zal uit dit gebeuren ongetwijfeld electoraal garen spinnen. Nu zou ik gaarne willen vernemen: hoeveel boetes van onvermogende autochtonen worden er jaarlijks door de overheid vooruitbetaald ? Kwestie van wat zinnig tegengas te kunnen geven. Maar toch. Na lezing van het bovenstaande bekruipt je wel eens het vermoeden dat de gebroeders Van Eyck surrealisten avant la lettre waren …
gepost door Matador Mati op
2:07 a.m.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage