Om ter ranzigst...

Één september wenkt, en traditiegetrouw rommelt het weer volop in medialand. De nieuwbakken programmadirecteur van VTM, Jan Segers, wil zijn commerciële zender ‘herbronnen’. In een interview met De Morgen (27/08/05) oreert hij dat “VTM op zoek gaat naar het hart van Vlaanderen.” Om verderop in hetzelfde vraaggesprek onbeschroomd te verkondigen: “Een spermadonorshow op VTM ? Waarom niet ?” Waar in Vlaanderen het hart van vol is, loopt blijkbaar niet alleen de mond van over. En wát er uit die mond komt, is dan nog hoofdzakelijk kwijl. De bovenstaande reclameadvertentie, vorige week in de nationale pers te bewonderen, laat er ook al geen twijfel over bestaan op welke lichaamshoogte VTM de komende maanden voornamelijk zal opereren. Ach, VTM: ze hebben zich in het verleden wel eens gewaagd aan iets wat - van op veilige afstand - op kwaliteitsprogramma’s leek, maar het wilde maar niet lukken. "De mensen lusten het niet", luidde steevast het excuus in Vilvoorde. Voorverpakte lulkoek met beperkte houdbaarheid. Ze kunnen het gewoon niet, daar bij VTM, en vooral: ze willen het ook niet. “VTM moet in de eerste plaats een winstgevende onderneming zijn”, aldus Segers, die nú pas tot het besef blijkt te zijn gekomen dat ie een commercieel bedrijfje leidt.

Ook bij de openbare omroep, het zelfverklaarde baken van kwaliteit en betrouwbaarheid, is het hommeles. Radio 1, de nieuwszender waarvan de kwaliteit in de voorbije twee jaar deerniswekkend was gedaald, ondergaat deze herfst een complete facelift. Met dezelfde koppen achter de microfoon. Dat is gewoon vrágen om dat bijbelse gezegde over oude wijn en nieuwe zakken. En van oude zakken gesproken (ja, ja, u voelt hem al naderen): VLD-frontman Patrick Dewael heeft het met radiodiva Greet Op De Beeck aangelegd. Een onschuldig fait-divers, al maandenlang een publiek geheim maar vorige week behendig in de nieuwskolommen gemanoeuvreerd door Koen Meulenaere, de immer spitse columnist van Knack die er op een gegeven ogenblik – en terecht – belangenvermenging in zag. Politici en media, voor één keer unisono, schreeuwden moord en brand. Ranzige journalistiek, kokhalsde Yves Desmet van De Morgen, die ik van niet al te veel sympathie verdenk voor Knack in het algemeen, en voor Meulenaere in het bijzonder. Onduldbare aantasting van de privé-sfeer, klonk het chagrijnig bij vele politici die er anders geen punt van maken om hun hele privé-hebben en -houden in blaadjes zoals Dag Allemaal, Story, Panorama en andere groentewikkels uit te stallen. Slechts één woord is op al die fijne luiden van toepassing, en het staat in Van Dale geklemd tussen hypocoristicon en hypofyse.

En straks krijgen we al die bullshit ook nog eens digitaal over ons heen gekieperd !