Sour grapes

Tussen alle politieke stoelendansen hiertelande door, bleven me gisteren vooral deze beelden bij: ziedende Franse wijnboeren in Nîmes en omstreken die Lidl- en Aldi-warenhuizen bestormden, er alle Spaanse, Chileense en Argentijnse wijnen tegen de vloer pletsten en de panden daarna gezellig in de fik staken. Allons, enfants de la patrie !

Enkele losse bedenkingen. Primo: waarom lieten die woestelingen Carrefour en Intermarché ongemoeid ? Niet alleen omdat die Frans zijn, maar ook omdat je in een Franse vestiging van Carrefour of Intermarché niet één buitenlandse wijn zal aantreffen. Je zal er sneller een sprekende kameel in de aanbieding vinden. Secundo: waarom Aldi en Lidl ? Omdat die Duits zijn, tiens. Zo’n buitenkans om le boche een loer te draaien, laten die Fransozen zelden of nooit liggen.

Dat de Franse wijnsector op apegapen ligt, hebben de Fransen echter helemaal aan zichzelf te wijten. Of liever: aan hun onuitroeibare superioriteitswaan. Enkel maar suggereren dat er in Frankrijk ook wel troep wordt geproduceerd, komt je ter hoogte van Bordeaux geheid op de guillotine te staan.

De Franse topwijnen, waarvan het aantal ook al danig is geslonken, worden tegenwoordig en masse door Amerikanen en Japanners opgekocht. De kans dat je die ooit in je glas en mond krijgt, is even groot als de waarschijnlijkheid dat je morgen Tony Blair op de thee krijgt. Daarnaast heb je een groot aantal cru-wijnen die louter op hun reputatie van weleer teren en véél te duur worden verpatst. Het zijn wijnen die volgens strak voorgeschreven maar hopeloos achterhaalde methodes worden geproduceerd en die qua smaak en intensiteit nogal bleekjes afsteken tegen de lager geprijsde kwaliteitsproducten die ons momenteel vanuit Spanje en Zuid-Amerika bereiken. En ten slotte heb je nog de oeverloze plas appellations d'origine contrôlée (AOC), vins délimités de qualité supérieure (VDQS), vins de pays (landwijnen) en vins de table (tafelwijnen), van een zéér wisselende kwaliteit en af en toe zelfs van een ronduit bedenkelijk niveau. Laat ik het zo stellen: als wijnamateur ben ik definitief afgestapt van het blindelings aankopen van doorsnee Franse wijntjes. Het laatste exemplaar dat ik op een onbewaakt moment uit de rekken heb gegrist, bleek nét goed genoeg om mijn koffiezetapparaat te ontkalken. Spaanse wijnen, daarentegen, hebben me zelden of nooit teleurgesteld. Die hebben kwalitatief een quantum leap gemaakt, wat ook van sommige Italiaanse en zelfs Griekse wijnen kan worden gezegd. De Franse wijn, daarentegen, heeft zich in slaap laten wiegen. U vindt dat ik naar goede gewoonte wéér uit mijn nek zit te kletsen ? Dan sleuren we er toch even een kenner bij ! En wees gerust: dit doortimmerde artikel is niet door Herwig Van Hove geschreven !

A propos: zie ook de nevenstaande link voor lekkere en betaalbare wijntjes !

En à propos, bis: wanneer die Fransozen straks de Europese Grondwet verwerpen, zal dat helaas niet als een volslagen verrassing komen !