Circus maximus corruptionis

Niet Madrid, ook niet Parijs maar Londen zal de Olympische zomerspelen in 2012 organiseren. Tranen aan de Puerta del Sol, geweeklaag en getier voor het Parijse Hôtel de Ville. Vooral de Fransen voelden zich bij het klootje genomen. Want Parijs had zichzelf bij voorbaat als de grootste kanshebber uitgeroepen. Pierre de Coubertin, weet-u-wel, en l’incontournable grandeur gaullienne. Het werd opnieuw Waterloo tegen die dekselse Britten. De Fransen kwamen al snel met een verklaring aandraven: “De IOC-leden zijn gezwicht voor de agressieve en mediagenieke campagne van de Engelsen en bleken ongevoelig voor onze subtiele en discrete diplomatie”. Subtiele en discrete diplomatie. Ik kan het niet helpen, maar wanneer ik die woorden lees, hoor ik van alles en nog wat in het struikgewas ritselen.

Louter rationeel hadden de IOC-leden voor Madrid moeten gaan. In die stad moest nauwelijks nog in nieuwe infrastructuur worden geïnvesteerd. Het openbaar vervoer is er uitstekend, het weer valt er altijd mee en bovendien was het Madrileense project gebouwd op duurzaamheid en milieuvriendelijkheid (zonne-energie, zoveel mogelijk vervoer per fiets). Kortom, een charmant, sober en bescheiden project dat de organiserende stad achteraf niet met een financiële kater zou opzadelen, zoals dat bijvoorbeeld in Moskou, Atalanta en Athene wél het geval was.

Sober, bescheiden en betaalbaar. Daarmee moet je niet afkomen bij die bobo’s van het IOC die zich weinig aan sport gelegen laten maar die in de volgende disciplines kilo’s eremetaal zouden oogsten, mochten ze in het Olympische programma zijn opgenomen: zakkenvullerij, witwasserij, omkoperij en afpersing.

Wie zijn die IOC-leden eigenlijk ? Toegegeven, d’r zitten wel degelijk goedmenende en goudeerlijke lui in het IOC (naïeve kloten, zouden sommigen zeggen), en voorts enkele jonge Arabische prinsen. Voor het overige: een bende criminelen die elkaar de hand boven het hoofd houden en die hun bevoorrechte positie aan de vetpotten - via onbeschaamd nepotisme en uitgekiende hand- en spandiensten - ad aeternam weten te bestendigen.

Verantwoordelijk voor die knoeiboel: Juan Antonio Samaranch, van 1980 tot 2001 voorzitter van het IOC en notoir fascist. Het is tijdens zijn bewind dat het IOC tot een corrupte en zelfs criminele organisatie is verworden. En met het aantreden van witte ridder Jacques Rogge is daarin nauwelijks beterschap gekomen, blijkens een reportage van BBC-journalist Andrew Jennings die vorig jaar werd uitgezonden. In die reportage (Buying the Games) gaf Jennings zich undercover uit voor een lobbyist pro Londen, en in die hoedanigheid – en zwaaiend met dikke bundels pound notes - wist ie al snel een eerste IOC-lid te “paaien”. De Bulgaar Ivan Slavkov, crimineel van opleiding maar schoonzoon van de gewezen dictator Todor Zjivkov. Inderdaad, het is slechts één manier om in het IOC terecht te komen. Na de uitzending werd Slavkov pro forma tijdelijk geschorst. Pikant detail: Andrew Jennings bijt zich al jarenlang vast in het corrupte IOC, wat hem in 1994 een proces èn een veroordeling heeft opgeleverd. Waar ? In Lausanne. Uiteraard. Waarvoor ? Hij had beweerd dat (i) verschillende IOC-leden corrupt zijn, (ii) Samaranch een fascist is en (iii) Un Yong Kim, het Zuid-Koreaanse IOC-lid, een oplichter is. Punt (i) is intussen uitvoerig bewezen, over punt (ii) bestaat ook al geen twijfel meer en Un Yong Kim zit momenteel in de bajes wegens corruptie.

En wat heeft Jennings over onze Jacques te zeggen ? Ik citeer uit een interview, vorige maand in Deng gepubliceerd: “Ik denk niet dat Rogge een oneerlijk man is. Hij is ook niet corrupt of crimineel zoals Saramanch. In vergelijking met de Spanjaard is Rogge dus een vooruitgang. Maar hij doet niets om de dingen wezenlijk te veranderen. Niet alleen omdat hij een lafaard is, maar omdat hij naïef is en nog altijd niet snapt hoe de wereld in elkaar zit. De man heeft de wereldvreemde mentaliteit van een lid van een elitaire privé-club. Daar doen ze ook altijd alsof alle leden bijzonder respectabel zijn en nooit naast de pot plassen”.

Één kwalijk trekje heeft Jacques alvast wél van zijn voorganger geërfd. Nepotisme. Toen Samaranch de baan moest ruimen, benoemde hij nog snel zijn zoon Juan Antionio tot Spaans IOC-lid. En wie werd onlangs benoemd tot Belgisch delegatieleider voor de eerstkomende zomerspelen in Peking ? Philippe… Rogge. Intussen ook al lid van de raad van bestuur van het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC).

Jacques Rogge is nog altijd in de running voor uitverkiezing als Grootste Belg. Dan vind ik Vanden Boeynants toch een betere keuze…