Snert van Bert

Om het in dit tochtgat als politicus te maken, moet je over vele kwaliteiten en hoedanigheden beschikken. Ik noem er een paar op, voor de vuist weg: een olifantshuid, messcherpe ellebogen, een fors uit de kluiten gewassen ego, een flinke schep arrogantie en misschien ook wel een beetje dossierkennis. In die volgorde van belang.

Dronken van eigenwaan als sommige politici zijn, laten ze geen kans onbenut om met hun tronie op de treurbuis te komen. Welk programma ook, het doet er niet toe, als die camera maar loopt.

En dat vermag soms faliekant af te lopen. Voor Rik Daems, bijvoorbeeld, de anti-Midas die ik in een andere context al eens heb opgevoerd. Rik, pardon, Hendrik verbouwt een eigen wijntje in het Hageland. Vorig jaar mocht hij daarover de loftrompet steken in De Laatste Show, een programma dat politici wel eens in de zeik durft te zetten (meestal zonder dat ze daar zelf erg in hebben). Na zijn ietwat snoeverig exposé werd Hendrik op een blinde wijnproeverij genood. Bleek dat (i) hij zijn eigen wijn niet herkende en (ii) hem niet eens lekker vond. En zoiets wil minister worden !

Bert Anciaux is dat momenteel wél, en niet van de minste. Vlaams Minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel. Nu vind ik Bert écht wel een patente vent, hoor: voorbeeldig huisvader en toegewijd echtgenoot, toffe scoutsleider, sappige verteller en niet te beroerd om in het openbaar af en toe een traantje te plengen. Geef toe: wie zou met zo iemand géén pot willen gaan pakken ? Maar gezellig en joviaal uit de hoek kunnen komen, het staat helaas niet in de taakomschrijving van een Minister van Cultuur. Een minimum aan culturele bagage allicht wél. En dat hééft Bertje niet, zoals gisterenavond pijnlijk bleek uit “De Slimste Mens ter Wereld”, een uiterst vermakelijke maar ook wel moeilijke quiz die elke werkdag op Één loopt en die ik dagelijks probeer mee te pikken.

Was het nu dapper of dom van Bert om aan dat quizprogramma mee te doen ? Ik ben er nog niet uit, maar feit is wel dat Bert in de overlevingsronde genadeloos gevloerd werd door Bieke Ilegems, een bevallige verschijning met véél acteertalent en humor in de koffer. Onze Minister van Cultuur had zijn smadelijke nederlaag volledig aan zichzelf te wijten: wie Manet een surrealistisch schilder noemt en een kwintet als een vierkoppig ensemble omschrijft, houdt zich beter mijlenver van welke quiz dan ook. Om nog te zwijgen van culturele bevoegdheden.

Minister van Sport en Jeugd, tot daar aan toe. Maar voor het heil en aanzien der natie: lever die cultuurportefeuille pronto in, Bert !