Gelezen ongelezen boeken
In België, en allicht ook elders in Europa en ver daarbuiten, geldt vaak deze stelregel: wie met z’n kop boven het maaiveld uitsteekt, is hem snel kwijt. Buitenbeentjes worden niet geduld en prompt tot de orde geroepen. De orde van de middelmaat. Want middelmaat versiert de straat. Of zoals onze noorderburen het plastisch verwoorden: “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Toch wil niemand graag middelmatig heten. Zeker niet in Frankrijk of Engeland, waar de termen médiocre en mediocre een denigrerende connotatie van slecht en onbeduidend met zich mee dragen. Was ik even blij toen ik de ranglijst van de meest ongelezen boeken in Vlaanderen onder ogen kreeg ! Een plotse opstoot van bovenmodaliteit werd mijn deel, toen ik vaststelde dat ik zeven-en-een-half van de tien meest ongelezen boeken in Vlaanderen ooit integraal heb geconsumeerd.
De toptien van de meest ongelezen boeken in Vlamenland:
1. "Het verdriet van België", Hugo Claus
2. "De slinger van Foucault", Umberto Eco
3. "Duivelsverzen", Salman Rushdie
4. "De bijbel"
5. "Ulysses", James Joyce
6. "De kleine vriend", Donna Tartt
7. "De naam van de roos", Umberto Eco
8. "In de ban van de ring", J.R.R Tolkien
9. "De wereld van Sofie", Jostein Gaarder
10. "Tongkat", Peter Verhelst
Het gaat meer bepaald om nummer één, twee, vijf, zeven, acht, negen en tien. Nummer zes bleek helaas zo'n huizenhoge teleurstelling na “Een verborgen geschiedenis” dat ik er halverwege de brui aan gaf.
Wat kunnen we verder leren uit deze zoveelste ranglijst die ons ongevraagd in de strot wordt geramd ? Dat heel wat mensen die boeken effectief aankopen (hiep-hiep-hoera v
oor de desbetreffende auteurs), omdat ze het bezit ervan als statussymbool ervaren. Umberto Eco is even in ? Dan kopen we zijn boek gewoon, en etaleren we het opzichtig op de salontafel of in het boekenrek voor de volgende visite. Dat is niet alleen intellectueel de kluit belazeren, maar ook hoogst médiocre. Moge Hugo Claus, geplaagd door een enorme kater en zonder kotszakjes binnen handbereik, in hun kwaadste dromen opdoemen !
Toch wil niemand graag middelmatig heten. Zeker niet in Frankrijk of Engeland, waar de termen médiocre en mediocre een denigrerende connotatie van slecht en onbeduidend met zich mee dragen. Was ik even blij toen ik de ranglijst van de meest ongelezen boeken in Vlaanderen onder ogen kreeg ! Een plotse opstoot van bovenmodaliteit werd mijn deel, toen ik vaststelde dat ik zeven-en-een-half van de tien meest ongelezen boeken in Vlaanderen ooit integraal heb geconsumeerd.
De toptien van de meest ongelezen boeken in Vlamenland:
1. "Het verdriet van België", Hugo Claus
2. "De slinger van Foucault", Umberto Eco
3. "Duivelsverzen", Salman Rushdie
4. "De bijbel"
5. "Ulysses", James Joyce
6. "De kleine vriend", Donna Tartt
7. "De naam van de roos", Umberto Eco
8. "In de ban van de ring", J.R.R Tolkien
9. "De wereld van Sofie", Jostein Gaarder
10. "Tongkat", Peter Verhelst
Het gaat meer bepaald om nummer één, twee, vijf, zeven, acht, negen en tien. Nummer zes bleek helaas zo'n huizenhoge teleurstelling na “Een verborgen geschiedenis” dat ik er halverwege de brui aan gaf.
Wat kunnen we verder leren uit deze zoveelste ranglijst die ons ongevraagd in de strot wordt geramd ? Dat heel wat mensen die boeken effectief aankopen (hiep-hiep-hoera v
oor de desbetreffende auteurs), omdat ze het bezit ervan als statussymbool ervaren. Umberto Eco is even in ? Dan kopen we zijn boek gewoon, en etaleren we het opzichtig op de salontafel of in het boekenrek voor de volgende visite. Dat is niet alleen intellectueel de kluit belazeren, maar ook hoogst médiocre. Moge Hugo Claus, geplaagd door een enorme kater en zonder kotszakjes binnen handbereik, in hun kwaadste dromen opdoemen !
gepost door Matador Mati op
12:13 a.m.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage