Pool op de dool
Polacos. Het is in Spanje een denigrerende scheldnaam voor Catalanen. Omdat ze voor Madrilenen een broebeltaaltje spreken. Omdat ze naar de smaak van Andalusiërs té hard werken. En in het algemeen: omdat ze té nadrukkelijk met de rug naar Spanje leven en té graag naar Italië en Frankrijk lonken.
Geldt dit alles mutatis mutandis ook voor de echte Polen ? Het zijn harde en goede werkers, dat klopt. En voor westerlingen zoals u en ik, spreken ze inderdaad een broebeltaaltje. En, helaas maar waar: ze leven met de rug naar Europa. Meer dan ooit tevoren, nu ze Kaczynski tot hun president hebben verkozen. Een eng en oerconservatief heerschap met een schier eindeloos anti-discours. Anti-Europa, anti-holebi, anti-abortus, anti-gel
ijkberechtiging van vrouwen, anti-moslim en antisemitisch. Kortom, een kenmerkend vertegenwoordiger van de gemiddelde Pool, anno 2005.
Laten we elkaar geen mietje noemen: de enige reden waarom Polen zo graag bij de EU wilde horen, is geld. Moneten. Poen. Euromanna. ’t Is wellicht een oude en vermoeide grap, maar de eerste Poolse gezanten die naar Brussel afzakten om er over de toetreding te onderhandelen, wilden hun Belgische gesprekspartners alvast paaien met hun prille kennis van het Nederlands.
Tadeusz: “Iek al beetje Nederlands kennen. Lantboowsoebziedies”. Lech wilde niet onderdoen: “En iek dan ! Rigioenaal ontwiekelingsfoents !”
Nu is Polen een land dat ik hoegenaamd geen kwaad toewens, na al het leed dat het de voorbije eeuw heeft moeten doorstaan. Miljoenen Polen werden door de nazi’s vermoord of gedeporteerd, en van Warschau bleef geen muur overeind na de opstand van eind 1944. Maar toch: had Kaczynski toen geleefd, zou hij de joodse gezinnen op weg naar Auschwitz ongetwijfeld mee hebben staan beschimpen. Het is een dualiteit in de Poolse geest die ik nooit ofte nimmer zal vatten.
Wil de Europese Unie niet nóg meer aan geloofwaardigheid inboeten, doet zij er best aan om Kaczynski meteen – en ferm - op de vingers te tikken wanneer hij andermaal boude uitspraken over de doodstraf of homo’s in de mond neemt die tegen de Europese regelgeving indruisen. Zoals professor Vos (Universiteit Gent) heden terecht in De Morgen opmerkte: “Erdogan zou het zich niet kunnen veroorloven, hetzelfde te zeggen als Kaczynski.”
Zo is het. Join the club, live by the rules.
Geldt dit alles mutatis mutandis ook voor de echte Polen ? Het zijn harde en goede werkers, dat klopt. En voor westerlingen zoals u en ik, spreken ze inderdaad een broebeltaaltje. En, helaas maar waar: ze leven met de rug naar Europa. Meer dan ooit tevoren, nu ze Kaczynski tot hun president hebben verkozen. Een eng en oerconservatief heerschap met een schier eindeloos anti-discours. Anti-Europa, anti-holebi, anti-abortus, anti-gel
ijkberechtiging van vrouwen, anti-moslim en antisemitisch. Kortom, een kenmerkend vertegenwoordiger van de gemiddelde Pool, anno 2005.Laten we elkaar geen mietje noemen: de enige reden waarom Polen zo graag bij de EU wilde horen, is geld. Moneten. Poen. Euromanna. ’t Is wellicht een oude en vermoeide grap, maar de eerste Poolse gezanten die naar Brussel afzakten om er over de toetreding te onderhandelen, wilden hun Belgische gesprekspartners alvast paaien met hun prille kennis van het Nederlands.
Tadeusz: “Iek al beetje Nederlands kennen. Lantboowsoebziedies”. Lech wilde niet onderdoen: “En iek dan ! Rigioenaal ontwiekelingsfoents !”
Nu is Polen een land dat ik hoegenaamd geen kwaad toewens, na al het leed dat het de voorbije eeuw heeft moeten doorstaan. Miljoenen Polen werden door de nazi’s vermoord of gedeporteerd, en van Warschau bleef geen muur overeind na de opstand van eind 1944. Maar toch: had Kaczynski toen geleefd, zou hij de joodse gezinnen op weg naar Auschwitz ongetwijfeld mee hebben staan beschimpen. Het is een dualiteit in de Poolse geest die ik nooit ofte nimmer zal vatten.
Wil de Europese Unie niet nóg meer aan geloofwaardigheid inboeten, doet zij er best aan om Kaczynski meteen – en ferm - op de vingers te tikken wanneer hij andermaal boude uitspraken over de doodstraf of homo’s in de mond neemt die tegen de Europese regelgeving indruisen. Zoals professor Vos (Universiteit Gent) heden terecht in De Morgen opmerkte: “Erdogan zou het zich niet kunnen veroorloven, hetzelfde te zeggen als Kaczynski.”
Zo is het. Join the club, live by the rules.
gepost door Matador Mati op
12:39 a.m.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage