Vies mannetje

Nu we het toch over lichamen in verregaande staat van ontbinding hebben: onze nationale Regering ! Ooit fris aangetreden met ronkende verklaringen over Nieuwe Politieke Cultuur, Kloven met Burgers die dringend moesten gedicht, Ethisch Onbesproken Bestuur en een absolute Nultolerantie voor Corruptie en Zakkenvullerij ! Nu dodelijk vermoeid snakkend naar de eindstreep, èn vergeven van konkelaars, intriganten, kuipers, carrièrejagers en parasieten. Kortom: oude politieke cultuur, pur sang.

Hét boegbeeld van die verfrissende Verhofstadt-aanpak was destijds Marc Verwilghen, de Witte Ridder uit het Dutroux-tijdperk. Momenteel Minister van Economie, Energie, Buitenlandse Handel en Wetenschapsbeleid (ja, onze Belgische ministers weten van aanpakken). Maar eigenlijk zijn ze Marc in de Wetstraat liever kwijt dan rijk. Vorige maand probeerden ze hem nog te verpatsen aan het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR) van de VN, waar hij als Hoge Commissaris een nettoloontje van grofweg 12.500 euro zou vangen. Per maand, welteverstaan. In Genève lieten ze zich echter niet misleiden door dit even kort- als doorzichtige manoeuvre. Sterker nog: zelfs een Belg bestond het om niet voor Marc te stemmen. Kan je nog dieper vallen ?

En of. Wat ik vandaag in De Morgen las, bracht me op de rand van braakneigingen. Blijkt dat de privé-advocaat van het Kabinet Verwilghen in enkele maanden tijd ongeveer 60.000 euro aan erelonen heeft opgestreken. Voor amper vijf interventies. Één van die interventies beperkte zich tot het herlezen van een koninklijk besluit van zegge en schrijve twaalf pagina’s. Tarief: 21.000 euro.

De braakneigingen kwamen echter pas opzetten bij het lezen van de reactie van Verwilghen's woordvoerder: “Je moet je inderdaad afvragen of dat geld nuttig is besteed, of het zin heeft gehad. In dit geval kan het antwoord alleen positief zijn. Trouwens, die bedragen zijn de gangbare tarieven die alle succesvolle Brusselse advocaten aanrekenen. De Minister zal overigens klacht indienen tegen onbekenden voor het lekken van honoraria die zijn kabinet worden aangerekend.”

Krijg nou de klere, pokken, pest en cholera. Met de vogelgriep als toetje. En intussen staat die Verwilghen op zijn webstek voor loonmatiging te pleiten. Hier is maar één woord voor: onzindelijk. De Witte Ridder is een vies mannetje.