Talent in de genen

In één familie, ja zelfs gezin, kunnen vele talenten schuilgaan. Neem nu de veelgelauwerde en onvolprezen dichter/schrijver/essayist Stefan Hertmans. Die heeft een broer, Peter genaamd, die in jazzmiddens even veelgelauwerd als onvolprezen is. Over Stefan Hertmans wordt wel eens ge(m)opperd dat zijn teksten ontoegankelijk en zelfs hermetisch zijn. Nou ! Dan moet je dat prachtige gedicht eens lezen dat nu al jarenlang over de Gentse Vooruit is gedrapeerd. Of, en dat heb ik uit tweede hand, een optreden van beide broers bijwonen. Dan knetteren niet alleen de letteren, maar ook de vonken van het podium. Niks hermetisch, niks cerebraal, maar een recht-voor-de-raapse klanken- en woordentaal die ongenadig op de heupen inhakt. Ik hou hun kalender voortaan scherp in de gaten.

En bekijk deze twee foto’s eens. Of vooral: die indringende ogen. Die verraden een bloedband. Links: Paul Auster, één van mijn favoriete auteurs. Rechts: Sophie Auster. Achttien lentes pril, maar nu al een CD uit, volgestouwd met romantische ballades en warm ingeduffeld met accordeon, piano, gitaar en percussie. Op teksten van grote Franse dichters, genre Paul Eluard, Philippe Soupault, Robert Desnos en Tristan Tzara. Grotendeels vertaald door papa. In Frankrijk loopt het intussen storm voor deze debuut-CD, wat De Morgen alvast niet is ontgaan. Laat u gewillig meeslepen door dit charmante interview, en haast u vervolgens – samen met mij en even razend benieuwd – naar de platenboer om de hoek.